einde week 2

14-08
Vroeg ons bed uit, zoals elke keer, 5.45. Ontbijt was minder, snel op en je moest vragen voor bijvullen. Ook waren de kopjes, schaaltjes en lepeltjes steeds op. Maar goed ontbeten voor de rest. We gingen met een bus naar de haven. Met een overdekt bootje gingen we naar de Uros eilanden. Dit waren drijvende eilanden van riet. Er waren 45 eilanden waarop ongeveer 2000 mensen leefden, de eilanden lagen in het Titicaca meer. Het zag er mooi uit en we gingen naar een eiland waar 19 personen wonen. Ze waren in traditionele kleding en we werden welkom geheten. We kregen eerst een uitleg over hoe het eiland en de rieten huisjes in elkaar zaten en ze gingen 2 officiële liedjes voor ons zingen. Je kon daarna mee met een rieten/houten bootje, peddelend een heel klein stukje meevaren. Was niet veel bijzonders , maar we zijn mee geweest. Bleek alleen wel 10 sol te moeten betalen. Het was erg leuk en interessant om deze eilanden zo te zien. Daarna voeren we verder naar het eiland Taquile, een uur varen. Dit eiland ligt op de hoogte van 3900 m en is niet langer dan 7 km in. Ze hebben daar alleen schapen en koeien. De opbrengst van het werk van de mensen wordt naar ieders behoefte verdeeld. We stapten uit de boot en moesten totaal 500m omhoog klimmen, het was erg stijl. Bijna bovenaan gingen wij lunchen met de hele groep. Dit was bij een familie die ook liet zien hoe hun textiel verwerken. Zij maakten traditionele kleding, van officiële riemen tot hoeden waarmee je bij een man kon zien of hij single was of getrouwd. Het was een soort muts. Als het rood wit was, dan is de man single, en helemaal rood betekent getrouwd. Een vrouw die getrouwd is moet zwart dragen, vooral een zwarte cape/hoofddoek. De lunch bestond uit een Quinua soep, een omelet met rijst of forel met rijst en daarna Muña thee toe. Dit was een soort muntthee. Het was allemaal erg lekker. Na de lunch moest je nog een stukje omhoog naar het centrale plein en daarna 2 km naar beneden, ook weer stijl. Eenmaal beneden bij de pier ff gewacht op mensen die lang duurden en daarna een uur en drie kwartier terug varen. Eindelijk bij de haven ff wachten op de bus, was wat later. Daarna lekker gezeten in het hotel, een beetje chips en een frissie. Nog een cup a soup en lekker te bed.

15-08
Zoals elke dag, weer vroeg ons bed uit, 5.30. Om 6 uur kon je pas ontbijten en om 6.30 werden we al opgehaald. Het ontbijt was dit keer prima, maar we waren ook als eerst. We werden met een taxi naar het busstation gebracht en gingen met de bus op reis naar Cuzco. Vanaf Puno op 3827m. We maakten 5 stoppen. De eerste was na 1 uur en 40 minuten. Dit was een archeologische kijk op een ruine van de pre-Inca’s en de Inca’s in Pucara, 3900m hoogte. Dit was niet heel lang maar wel ff leuk om te zien. 5 min verder was het museum van de beelden van de Inca’s. Dit was erg kort en je kon niet je eigen gang gaan. Maar wel weer wat over de beelden geleerd. Weer een tijdje rijden en we kwamen bij la Raya, de grens tussen Puno en Cuzco, 4335m hoog. Daar kon je ff voor 10 minuten foto’s maken want we moesten weer verder. Daarna verder naar Sicuani om te lunchen, 3540m. Dit was een groot buffet en lekker. We zaten voor de hele dag nog goed vol. Op naar Raqchi, 3450m, maar 10 minuten rijden vanaf de lunch. Het was al lekker warm weer ondertussen. Dit was een stukje stad van de Inca’s wat nog redelijk in staat was. Sommige gebouwen waren al verwoest, alleen de resten nog over. Dit was leuk om te zien, ze hadden het water goed door de stad laten stromen en een mooie tempel, tenminste het gedeelte dat stond en de tekening erbij. En ze hadden heel veel opslagruimtes, daarvan zijn vele al verwoest. Ook verdeelde ze de opbrengsten. De gids kon het goed vertellen, alleen hij deed het in het Spaans en Engels in de brandende zon, oftewel veel te lang. Daarna een stuk rijden naar een kapel, in Andahuaylillas, 3093m. Dit was een hele mooie kapel, maar wel toeristisch. Vanbinnen mooie schilderijen, fresco’s, mooi bladgoud versieringen en mooie altaren van bladgoud. Het hoofdaltaar had bladgoud, zilver en spiegels. Aan de andere kant zat hoog een rond gat waar de zon doorheen scheen, zo in de spiegels. Het was vanbinnen zo versierd, dat je niet een alles kon zien en je wist niet waar je moest kijken. We moesten weer snel weg om op tijd aan te komen. 40 minuten rijden volgens de gids. Eenmaal in Cuzco, 3400 m, werden we opgehaald met een taxi naar het hotel. Het hotel heeft een mooie binnen plaats en er zit een mooi verhaal achter. Dit hotel heet het los Niños hotel. Een Nederlandse vrouw met twee eigen dochters heeft zelf dit hotel gesticht en 12 Peruaanse straatkinderen geadopteerd. Ook voedt zij elke dag 600 straatkinderen van de opbrengst van het hotel. Het is een mooi hotel alleen wat kleinere bedden. Voorderest prima. Alle kamers werden naar de geadopteerde kinderen vernoemd. Het werd zoals ieder avond alweer een stuk kouder. Nog lekker iets kleins gegeten in het restaurant. Pap nacho’s met advocatensaus. Milou tosti en Zino en ik samen een tosti en appelpannenkoek. Allemaal erg lekker. Daarna weer te bed, maar morgen lekker vrij.

16-08
Lekker rustig eruit, maar waarschijnlijk gewend aan het vroeg eruit gaan. 8 uur ontbeten. Het was een ruim ontbijt. Thee, verse sinaasappelsap, ei, brood, vruchtensalade en nog een lekker bio yoghurt met fruit en crunchy stukjes erin. Erg lekker en veel. Daarna lekker rustig gezeten. Het is weer lekker weer. We zijn de stad in geweest en zagen een opstand, niets heftigs gebeurd gelukkig en weten niet waarom. Daarna ff naar de winkel en uit eten. Papa heeft cavia geproefd, hij kreeg letterlijk een gebakken cavia heel en al op zijn bord. Hij vond het wel lekker een beetje zoals kip. Toen gingen we mee met een rondleiding door het huis dat het deel van het project voor de arme kinderen. Dit is een soort restaurant, tenminste zo noemen ze het. Er waren 2 groepen, ’s Ochtends en ’s Avonds en dan jonge en oudere kinderen. Kinderen die arm waren en te weinig eten kregen konden daar terecht. In totaal van alle restaurants waren er 600 kinderen. Hier waren er 62 kinderen in de ochtend en 62 in de middag. Er was een eetzaal waar ze aten en huiswerk maakten. Ook hadden ze een mini bioscoop als ze goede cijfers haalden op school. Ook was er een bibliotheekje en een badkamer met douche en nagelborsteltje en hun eigen beker met tandenborstel. Het zag er allemaal mooi en verzorgd uit. Ook nog ff langs het tweede hotel van los Niños waar een gymzaal was voor de kinderen met ieder hun eigen gympen. Terug bij het hotel stond een man al eerder dan gepland om uit te leggen over de Inca Trail. Hij zou om 19.00 komen, maar kwam om 17.30. Kunnen we eerder te bed. Daarna ff chips en lekker te bed, morgen heel vroeg eruit.